Trzecim etapem rozwoju mowy jest okres zdania (od 2 do 3 roku życia).

Jest to bardzo ważny etap w rozwoju mowy, ponieważ w tym czasie dziecko poznaje i przyswaja sobie podstawy systemu leksykalnego , fonetycznego i morfologicznego języka  swojego   otoczenia. W dalszych latach następuje  tylko jego doskonalenie , rozszerzanie słownictwa i dalsze doskonalenie umiejętności posługiwania się odpowiednimi formami gramatycznymi. W tym wieku dziecko wymawia wszystkie samogłoski i spółgłoski: [p b m p’ b’ m’ f v f’ v’ ś ź ć dź k g  k’ g’  ch t d n  l l’ j . Czasami pojawiają się głoski [ s z c dz ] . Artykulacja pozostałych głosek ulega odchyleniu od normy, co jest spowodowane  zbyt małą sprawnością narządów artykulacyjnych dziecka. Dziecko rozróżnia już poszczególne głoski , ale nie potrafi ich jeszcze prawidłowo wypowiedzieć (np. na kurę mówi kulka, ale jeśli pokazując mu na obrazku kurę powiemy, że to jest kulka, dziecko będzie protestować i oczekuje od dorosłego innej, czyli prawidłowej wymowy słowa kurka, ponieważ ma ono świadomość prawidłowej wymowy). Zasób słownictwa wzrasta już do 1000 słów i różnicuje się na części mowy tj. rzeczowniki , czasowniki, przymiotniki, przysłówki. Równolegle z rozwojem słownictwa dziecko  uczy się  korzystania z prawidłowych form gramatycznych języka. Początkowo pojawia się deklinacja rzeczowników ( około 1,6-2,3 r.ż), potem przymiotników. Pod koniec trzeciego roku życia pojawia się odmiana zaimka osobowego. Dziecko zaczyna w mowie codziennej używać spójników. Buduje coraz dłuższe zdania. Mowa staje się zrozumiała dla postronnych słuchaczy. 

Luiza