Wczesnym rankiem, biedronkę Pumcię obudził wiatr. Szumiał mocno (szszszszsz), uderzając okiennicami domku o łodygę krzewu, pod którym mieszkała. Pumcia ziewnęła (aaaaaa), przeciągnęła się i wstała. Wyjrzała przez okno. Popatrzyła w lewo (język do lewego kącika), popatrzyła w prawo (czubek języka do prawego kącika), w górę (uniesienie języka w kierunku nosa). „Czas opuścić letnie mieszkanie” – […]
